18 Mart 2013 Pazartesi

 
Nasıl yani?durup dururken ,ortada bi sebep yokken biten ilişkilerin üzerine sorulan ilk soru bu olur çoğunlukla .Şaşkınlığınızı, kırgınlığınızı ,öfkenizi sadece tek cümleye sığdırırsınız, ben öyle yaptım. Bağırıp çağırmak istedim ama sustum.
İlk tanıştığımız gün bana ''hiç kimseye güvenme''demişti.
Haklıymış, en başta ona güvenmemeliymişim.
Güven çok acayip bi olay , hiç bişeyine değil de beni bırakmayacağına güvenmişim sadece.
İlk 3 gün çok fenaydı,  hayatım boyunca ağlayacağımı düşündüm.
Sonra hayatımdaki en önemli adam (babam) yanıma oturup ''bu ilk kalp kırıklığın değil,son da olmayacak her seferinde böyle mi olacaksın? '' dedi.
O dakikadan itibaren içimde ne bi ağlama isteği , ne bi üzüntü kaldı.
Düşündüm de ben her şeyi çabuk atlatıyorum galiba , güçlü bi yapım varmış meğerse.
Söylemek istediğim şey; o çok mutlu ,çok güzel ilişkileriniz bi gün bitecek (umarım bitmez) elinizde hayal kırıklıklarınızla kalacaksınız.
İşte o zaman yeni hayallerin kurulacağını düşünün ve kendinizi üzmeyi bırakın,siz hiç bişey yapmadınız ve mutlu olmayı hak ediyorsunuz sırf kaybetmemek için kimsenin kahrını çekmeyin, aşk böyle bişey değil, kimse sizden değerli değil hayattan aldığım en güzel ders bu.